Gołąb turkot bucharski jest jednym z najpiękniejszych i najbardziej cenionych gatunków gołębi, który przyciąga uwagę hodowców i miłośników ptaków na całym świecie. Wyróżnia się unikalnymi cechami fizycznymi oraz charakterystycznym dźwiękiem, który wydaje, co czyni go niezwykle interesującą rasą do hodowli i obserwacji.
Pochodzenie
Gołąb turkot bucharski pochodzi z Persji i Buchary, regionu znanego z bogatej tradycji hodowli gołębi. Rasa ta została sprowadzona do Niemiec w roku 1872, choć prawdopodobnie nastąpiło to wcześniej. Dziś jest szeroko rozpowszechniona w Rosji, na Ukrainie oraz w innych krajach azjatyckich.
Charakterystyka Rasy
Turkot bucharski jest gołębiem typu ozdobnego, zarejestrowanym w grupie szóstej – turkoty, pod numerem 501. Jest to zwarty, silny i głęboko osadzony ptak o bogatym upierzeniu. Cechuje się poziomą postawą, luźną okrągłą koroną oraz obfitą rozetą. Na nogach posiada duże łapcie, co jest charakterystyczne dla tej rasy. Turkot bucharski należy również do tzw. turkotów dwuczubych, co oznacza, że posiada dwa charakterystyczne czuby z piór na głowie.
Dane Szczegółowe
| Cecha | Opis |
|---|---|
| Głowa | Mocna, płaska, szeroka z bogato upierzoną, luźną i okrągłą koroną. Duża rozeta przykrywa górną część głowy, czoło i dziób. |
| Oczy | Perłowe, u białych mogą być ciemne. |
| Dziób | Mocny, w zależności od barwy upierzenia, koloru cielistego aż do czarnego. |
| Szyja | Krótka, bardzo gruba i pełna. |
| Pierś | Nisko noszona, szeroka, dobrze wypełniona. |
| Plecy | Szerokie, długie. |
| Skrzydła | Dobrze przylegające, z wyraźnymi pasami. |
| Ogon | Zamknięty, noszony poziomo. |
| Nogi | Niezbyt długie, z dużymi łapciami. |
Temperament
Turkot bucharski jest gołębiem spokojnym i łagodnym, co czyni go odpowiednim do hodowli w warunkach domowych. Jego charakterystyczne „turkotanie”, przypominające dźwięk bębnienia, jest jednym z powodów, dla których jest tak ceniony przez hodowców. Dźwięk ten może trwać od 6 do 10 minut i jest niepowtarzalny dla tej rasy.
Preferowane Warunki Życia
Gołąb turkot bucharski najlepiej czuje się w dobrze utrzymanych wolierach, gdzie ma odpowiednio dużo miejsca do latania i odpoczynku. Ważne jest, aby jego środowisko było czyste i bezpieczne, z dostępem do świeżej wody i odpowiedniego pożywienia. Ze względu na bogate upierzenie, szczególnie na nogach, wymaga regularnej pielęgnacji, aby zapobiec zabrudzeniom i infekcjom.
Użytkowanie
Rasa ta jest głównie hodowana w celach ozdobnych, ze względu na swoje piękne upierzenie i charakterystyczne dźwięki. Turkoty bucharskie są często prezentowane na wystawach gołębi, gdzie zdobywają liczne nagrody i wyróżnienia. Ich spokojny temperament sprawia, że są również popularne wśród miłośników ptaków, którzy cenią sobie ich unikalne cechy i piękno.
Interesujące Fakty
- Turkot bucharski jest znany również jako turkot uzbecki, co podkreśla jego azjatyckie korzenie.
- Rasa ta jest jedną z nielicznych, które posiadają dwa czuby z piór na głowie, co jest rzadkością wśród gołębi.
- Charakterystyczne „turkotanie” tych gołębi jest tak unikalne, że wielu hodowców organizuje konkursy, w których ocenia się długość i jakość wydawanych dźwięków.
- Gołębie te mają słabą nieśność i płodność, co utrudnia ich hodowlę, ale jednocześnie czyni je bardziej wyjątkowymi.
- Turkoty bucharskie wymagają regularnej pielęgnacji upierzenia, zwłaszcza na nogach, gdzie mają charakterystyczne łapcie z piór.
Hodowla gołębi turkotów bucharskich to nie tylko pasja, ale również wyzwanie, które wymaga cierpliwości, wiedzy i zaangażowania. Jednak dla miłośników tych niezwykłych ptaków, ich piękno i unikalne cechy są wystarczającą nagrodą za trud włożony w ich hodowlę.
