Gołąb argowski białogon to fascynująca rasa gołębi, która przyciąga uwagę zarówno miłośników ptaków, jak i doświadczonych hodowców. Swoją nazwę zawdzięcza miejscu pochodzenia – szwajcarskiemu kantonowi Argowia, gdzie został wyhodowany w połowie XX wieku. Powstał on w wyniku krzyżówek zuryskich białogonów z czubatymi rasami szwajcarskimi oraz saksońskimi białogonami. Efektem tych starań jest elegancki, pełen temperamentu gołąb typu polnego, zawsze z charakterystycznym czubkiem.
Wygląd i budowa
Argowski białogon to dobrze zbudowany, harmonijny gołąb o smukłej sylwetce. Jego głowa jest delikatna, nieco wydłużona, z pionowo opadającym czołem. Dziób średniej długości tworzy z czołem kąt prawie prosty. Oczy są ciemnobrązowe, obramowane delikatnymi brwiami. Charakterystyczny czubek z piórami tylnej części szyi tworzy wyraźny grzebień.
Szyja argowskiego białogona jest średniej długości, smukła, z dobrze wykrojonym podgardlem. Łagodnie łączy się z umiarkowanie szeroką, zaokrągloną piersią. Plecy są lekko opadające, tworzące prostą linię z dobrze zwartym ogonem. Skrzydła są zwarte i dobrze przykrywają plecy.
Cechą wyróżniającą tę rasę są nogi ozdobione bogatymi łapciami w formie talerza. Zbyt krótkie łapcie lub braki w ich upierzeniu uznawane są za duży błąd. Dzięki nim argowski białogon, choć stoi na dość wysokich nogach, nie sprawia wrażenia ptaka wysokiego.
Kolory i rysunek
Argowskie białogony występują w różnorodnych kolorach podstawowych:
- czarnym
- czerwonym
- żółtym
- niebieskim z czarnymi pasami
- niebiesko-płowym
- czerwono-płowym
- żółto-płowym
- mącznym
- grochowym
Wszystkie kolory powinny być wyraźne i czyste. Gołębie niebieskie mają ciemną poprzeczną wstęgę na ogonie. Odmiany niebiesko-płowe, mączne, czerwono-płowe i żółto-płowe mogą występować z ciemnymi pasami na skrzydłach lub bez nich. Gołębie grochowe mają możliwie równomiernie rozłożony rysunek grochowy na tarczach.
Cechą charakterystyczną rysunku jest biały ogon kontrastujący z barwnym tułowiem. Pokrywy podogonowe również są białe. Ważne, aby granica między białym ogonem a kolorowym tułowiem była wyraźna i równa.
Zachowanie i hodowla
Argowskie białogony to gołębie pełne temperamentu, chętnie i dużo latające. Jednocześnie są spokojne i łagodne w stosunku do człowieka. Dobrze czują się zarówno w wolierach, jak i w wolnych lotach.
W hodowli ważne jest zapewnienie im odpowiednich warunków – przestronnego gołębnika z wydzielonymi gniazdami, regularnego karmienia i pojenia oraz dbałości o higienę. Argowskie białogony nie są wymagające w utrzymaniu, ale jak każda rasa gołębi wymagają troski i uwagi hodowcy.
Podsumowując, argowski białogon to piękna i interesująca rasa gołębi, która zachwyca swoim wyglądem i ujmuje przyjaznym usposobieniem. Dzięki staraniom szwajcarskich hodowców możemy dziś podziwiać te wyjątkowe ptaki, będące dumą niejednej hodowli.
Cecha | Charakterystyka |
---|---|
Pochodzenie | Szwajcaria, kanton Argowia |
Typ budowy | Gołąb typu polnego |
Sylwetka | Harmonijna, smukła |
Głowa | Delikatna, nieco wydłużona, z czubkiem |
Oczy | Ciemnobrązowe |
Dziób | Średniej długości, tworzy z czołem kąt prawie prosty |
Szyja | Średniej długości, smukła, dobrze wykrojone podgardle |
Pierś | Umiarkowanie szeroka, zaokrąglona |
Plecy | Lekko opadające |
Ogon | Dobrze zwarty, biały |
Nogi | Średniej długości, z bogatymi łapciami |
Kolory | Czarny, czerwony, żółty, niebieski, niebiesko-płowy, czerwono-płowy, żółto-płowy, mączny, grochowy |