Gołąb brodawczak polski to jedna z najbardziej charakterystycznych ras gołębi hodowlanych w Polsce. Jego unikalne cechy fizyczne i interesujący temperament przyciągają uwagę hodowców oraz miłośników ptaków. W niniejszym artykule przyjrzymy się bliżej tej rasie, jej historii, cechom, preferowanym warunkom życia oraz sposobom użytkowania.
POCHODZENIE
Gołąb brodawczak polski został wyhodowany na początku XX wieku na terenach południowo-wschodniej Polski, szczególnie w województwie lwowskim. Duży wkład w rozwój i uszlachetnienie tej rasy wnieśli hodowcy z Lwowa i okolic. Rasa ta, choć najbardziej popularna w południowo-wschodniej Polsce, jest hodowana na terenie całego kraju. Przez wiele lat była potocznie nazywana „belgijskim” ze względu na podobieństwo do innych ras brodawczaków.
CHARAKTERYSTYKA RASY
Gołąb brodawczak polski wyróżnia się obecnością mięsistych, pierścieniowatych narośli wokół oczu oraz mocno rozwiniętych brodawek nosowych. Posiada szeroką, małą głowę z ukośnym czołem, płaskim ciemieniem oraz łagodnie zaokrągloną kością potyliczną. Tył głowy stromo łączy się z linią szyi. Ptaki mają duże oczy o małej źrenicy, a perłowa barwa tęczówki przechodzi w barwę czerwoną, chociaż białe ptaki mają tęczówkę o barwie ciemnej.
W rasie występuje kilka odmian barwnych, m.in. niebieskie, czerwone, czarne i żółte. Na skrzydłach często występują dwa białe pasy. Brodawczaki polskie mają masywną budowę, dość dużą głowę i średniej wielkości dziób, a ich szyja jest gruba z okazałym wolem. Pierś jest szeroka i dobrze umięśniona, a nogi krótkie i szeroko rozstawione.
Cechy fizyczne brodawczaka polskiego:
| Cecha | Opis |
|---|---|
| Głowa | Szeroka, mała, ukośne czoło, płaskie ciemię, łagodnie zaokrąglona kość potyliczna |
| Oczy | Duże, mała źrenica, perłowa tęczówka przechodząca w czerwień (białe ptaki – ciemna tęczówka) |
| Brwi | Mięsiste, trzyrzędowe, brodawkowato rozwinięte, delikatnie przypudrowane |
| Dziób | Średniej wielkości |
| Szyja | Gruba, z okazałym wolem |
| Budowa ciała | Masywna, dość duża głowa |
| Pierś | Szeroka, dobrze umięśniona |
| Nogi | Krótkie, szeroko rozstawione |
TEMPERAMENT
Brodawczaki polskie znane są z łagodnego i spokojnego temperamentu. Są to ptaki towarzyskie i łatwo przystosowujące się do różnych warunków hodowlanych. Ich zachowanie sprawia, że są chętnie hodowane zarówno przez początkujących, jak i doświadczonych hodowców. Dzięki swojej łagodnej naturze, brodawczaki polskie dobrze współpracują z innymi ptakami w gołębnikach.
PREFEROWANE WARUNKI ŻYCIA
Gołębie brodawczaki polskie najlepiej czują się w przestronnych i dobrze wentylowanych gołębnikach. Ważne jest, aby miały dostęp do świeżej wody i odpowiedniego pożywienia bogatego w składniki odżywcze. Regularne czyszczenie gołębnika oraz zapewnienie odpowiednich warunków higienicznych jest kluczowe dla zdrowia tych ptaków. Choć są odporne na różne warunki atmosferyczne, warto zapewnić im odpowiednie schronienie przed ekstremalnymi temperaturami i wilgocią.
UŻYTKOWANIE
Brodawczaki polskie są przede wszystkim hodowane jako ptaki ozdobne. Ich charakterystyczny wygląd i elegancka budowa ciała sprawiają, że są często wystawiane na pokazach gołębi. Dzięki łagodnemu temperamentowi i łatwości w hodowli, są również popularnymi ptakami do hodowli amatorskiej. Brodawczaki polskie odgrywają ważną rolę w kulturze hodowlanej Polski i są uważane za jedną z najbardziej cenionych ras gołębi w kraju.
INTERESUJĄCE FAKTY
Brodawczaki polskie są często mylone z innymi rasami brodawczaków ze względu na podobieństwo fizyczne, jednak posiadają unikalne cechy, które je wyróżniają.
Rasa ta była przez wiele lat popularna w województwie lwowskim, co miało znaczący wpływ na jej rozwój i standardy hodowlane.
Ze względu na ich charakterystyczne brodawki nosowe, brodawczaki polskie są łatwo rozpoznawalne nawet dla niewprawnego oka.
