Gołąb garłacz brneński
13/04/2024
Gołąb gołąb krótkodzioby polski
13/04/2024

Gołąb grzywacz polski

Gołąb grzywacz polski, znany również jako grzywacz (Columba palumbus), to jedna z najbardziej rozpoznawalnych ras dzikich gołębi w Polsce. Jego imponujący rozmiar i charakterystyczne cechy sprawiają, że jest łatwo rozpoznawalny zarówno w miastach, jak i na terenach wiejskich. W tym artykule przyjrzymy się bliżej pochodzeniu, charakterystyce rasy, temperamentowi, preferowanym warunkom życia oraz użytkowaniu tego fascynującego ptaka.

Pochodzenie

Grzywacz, czyli Columba palumbus, jest największym gatunkiem gołębia występującym w Polsce. Pierwotnie zamieszkiwał głównie duże kompleksy leśne, jednak z czasem przystosował się do życia w różnorodnych środowiskach, w tym w parkach miejskich i przydomowych ogrodach. Gołąb ten jest szeroko rozpowszechniony w Europie i Azji Zachodniej.

Charakterystyka Rasy

Grzywacz jest największym dzikim gołębiem występującym w Polsce. Długość jego ciała może wynosić od 41 do 45 cm, a rozpiętość skrzydeł dochodzi do 75 cm. Charakterystyczną cechą tego gatunku jest biała plama na bokach szyi, zwana grzywą, która nadaje mu nazwę. Dorosłe osobniki mają szaro-popielate upierzenie, z różowawą piersią i zielonkawymi, metalicznie mieniącymi się bokami szyi.

Temperament

Grzywacz to ptak o spokojnym i łagodnym usposobieniu. Jest stosunkowo niepłochliwy i często można go spotkać spacerującego po parkach miejskich, gdzie zdaje się nie przejmować obecnością ludzi. W okresie lęgowym staje się bardziej skryty i ostrożny, dbając o bezpieczeństwo swoich młodych.

Preferowane Warunki Życia

Grzywacze są ptakami adaptacyjnymi, które z powodzeniem zasiedlają różnorodne środowiska. Preferują jednak tereny z dostępem do drzew, gdzie mogą budować swoje gniazda. Gniazdują zarówno w lasach, jak i w parkach miejskich oraz na terenach wiejskich. Pokarmem grzywacza są głównie nasiona, pąki roślin, a wiosną i latem także owady i pająki.

Użytkowanie

Gołąb grzywacz nie jest typowo użytkowany przez człowieka w sensie hodowlanym, jak gołębie pocztowe czy ozdobne. Jednakże, ze względu na swoją liczebność i adaptacyjność, grzywacz jest częstym obiektem obserwacji ornitologicznych. W Polsce jest objęty ochroną gatunkową, jednak w niektórych rejonach jest uznawany za gatunek łowny.

Interesujące Fakty

  • Grzywacz jest bardzo sprawnym lotnikiem, potrafiącym osiągać duże prędkości w locie.
  • Jest to gatunek monogamiczny, co oznacza, że tworzy pary na całe życie.
  • W okresie zimowym polskie grzywacze migrują do Europy Zachodniej w poszukiwaniu łagodniejszego klimatu i obfitości pokarmu.
  • Grzywacz wzlatuje z głośnym trzepotem skrzydeł, co przypomina klaskanie.

Tabela z Danymi

Cecha Opis
Długość ciała 41-45 cm
Rozpiętość skrzydeł Do 75 cm
Upierzenie Szaro-popielate, różowa pierś, zielonkawe boki szyi
Charakterystyczna cecha Biała plama na bokach szyi (grzywa)
Siedlisko Lasy, parki miejskie, ogrody przydomowe
Pokarm Nasiona, pąki roślin, owady, pająki
Status ochronny Objęty ochroną gatunkową w Polsce

Grzywacz to niezwykle interesujący przedstawiciel rodzimej awifauny, który z powodzeniem przystosował się do życia w sąsiedztwie człowieka. Jego imponujący wygląd i charakterystyczne zachowania sprawiają, że jest chętnie obserwowany przez miłośników przyrody. Jednocześnie, jako gatunek łowny w niektórych rejonach, grzywacz odgrywa również rolę w tradycyjnym polowaniu. Niezależnie od tego, czy spotykamy go w parku, czy w lesie, ten majestatyczny gołąb z pewnością przykuwa naszą uwagę.